Meertalige opvoeding

Hoe leert een kind meer talen

Meerdere talen aanbieden hoeft geen probleem te zijn. De eerste vraag die ouders zich moeten stellen is: kunnen we de talen op gelijk niveau van elkaar aanbieden. Op welk niveau spreken wij de verschillende talen zelf? Voor een goede taalontwikkeling van het kind is het beter als vader en moeder allebei de taal met het kind spreken die ze zelf voldoende beheersen; welke die dan ook is. In die taal kun je jezelf het best uitdrukken; dat is je 'hartetaal', de taal van je hart.

Ouders die meerdere talen op gelijkwaardig niveau met elkaar spreken, kunnen deze talen zonder probleem aan de kinderen aanbieden. Maar doe dat wel consequent in bepaalde situaties of door bepaalde personen. Je kan daarbij de 'één persoon - één taal strategie', of de 'één situatie - één taal strategie' toepassen. Een kind opvoeden in een taal die je zelf maar beperkt machtig bent, is niet aan te raden.

Het praten van Nederlands en een andere taal kan door elkaar lopen. Kinderen die vanaf de geboorte twee talen aangeboden krijgen, leren die talen net zo goed als kinderen die één taal leren. Het is wel belangrijk dat de talen op een goede manier worden aangeboden. Spreken beide ouders nauwelijks Nederlands dan zouden ze het beste het kind op jonge leeftijd op een peuterspeelzaal kunnen plaatsen en Nederlandse programma's laten zien. Leert het kind het Nederlands als een tweede taal (boven op de eerste moedertaal), dan is het gunstiger dat hij zo vroeg mogelijk veel en correct Nederlands krijgt aangeboden.

Toen ik stage liep had ik met een leidster gesprek over meertalig opvoeden. Ze vroeg mij hoe ik dat thuis deed met Batuhan. Ik zei dat ik met Batuhan alleen Turks spreek en dat moedertaal belangrijker is dan de tweede taal. Toen zei ze dat ze me wel begreep waarom ik zo handelde. Maar hoe zou ik het doen, als hij naar de peuterspeelzaal zal gaan. Ik bleef haar aankijken en vroeg dat ik daar niet had aangedacht. Ze gaf mij tips zoals, boekje lezen als ik hem in bed leg, dat ik Nederlands spreek en mijn man alleen Turks. Ik vond het logisch en zei dat ik het wel zou doen, maar na het zomervakantie. Als ik voor de vakantie begin, zal het in de vakantie niet goed gaan, omdat we dan alleen Turks spreken. Daarom leek het mij verstandig om na de vakantie te beginnen met Nederlands te praten.

Sinds oktober gaat Batuhan naar de peuterspeelzaal. Hij vindt het helemaal geweldig! Eerste drie weken verstond hij de leidsters niet en deed gewoon waar hij zin in had. Hij wilde niet in het kringetje zitten, omdat hij spelen veel interassenter vond. Maar nou hoor ik van de leidsters, dat hij goed luistert en meedoet met de groep.

Thuis praat ik Nederlands met hem en het gaat steeds beter. Hij verstaat mij en zegt ook paar woorden in het Nederlands terug. Als hij Turks praat, dan antwoord ik Nederlands. En ook als ik hem in bed stop zeg ik:"Boekje lezen?", dan zegt hij "Boekie" en ga ik naast hem zitten en lees ik een boekje voor.

Toen ik nog geen kind had dacht ik eerst, mijn kind leert eerst zijn moedertaal, want dat vond ik het belangrijkste, hij leert Nederlands wel als hij naar de peuterspeelzaal gaat. Zo dacht ik er over. Maar nu denk ik er heel anders over. Ik vind dat je je kind wel tweetalig moet opvoeden en wel zo vroeg mogelijk beginnen. Ik ben er iets laat mee begonnen, maar vind ik niet zo erg. Dus wel doen! Zo denk ik er nu over.

Baby's kruipen tegenwoordig te weinig

Baby's kruipen tegenwoordig te weinig en dat is slecht voor hun motorische ontwikkeling. De opkomst van moderne kinderzitjes en kinderwagens zijn er de oorzaak van.

Dat zegt een Britse onderzoekster in de Sunday Telegraph. Volgens haar kruipen baby's steeds minder, omdat ze meer tijd doorbrengen in comfortabele stoeltjes, wipzitjes of in wagentjes.

Kruipen is belangrijk
Kruipen is belangrijk voor de ontwikkeling van het evenwichtsgevoel, de oog-hand-coördinatie en andere motorische vaardigheden. Ook worden baby's sterker in hun nek en bovenlichaam door te kruipen of op de buik te liggen. Kinderen die op de basisschool problemen hebben met hun handschrift of met de coördinatie hebben volgens de Britse vaak te weinig rondgekropen over de vloer.

Oorzaken minder kruipen
Volgens de onderzoekster is er, naast de kinderzitjes, nog een oorzaak voor het minder kruipen. Ouders zijn steeds voorzichtiger: ze zijn bang dat hun kind zich bezeert tijdens het kruipen.

Ben jij het hiermee eens? Wat denk je over de comfortabele zitjes en de ouders die voorzichtig zijn, dat oorzaak is voor het minder kruipen. Heb jij zulke mensen in je omgeving?

Attachment Parenting ofwel Natuurlijk Ouderschap

Wie begon met Attachment Parenting?
Dr. William Sears, een praktiserend kinderarts in Californie, VS, stelde de term “Attachment Parenting” 25 jaar geleden samen. Op zich startte Dr. Sears Attachment Parenting niet, hij observeerde eenvoudigweg hoe bepaalde moeders in zijn praktijk en moeders in andere culturen voor hun kinderen zorgden en ze grootbrachten op een heel natuurlijke, liefdevolle manier zoals ze al duizenden jaren hadden gedaan. Deze manier van zorg hielp de ouders en hun baby een sterke, veilige band te vormen. Het wordt al lang erkend door psychologische onderzoeken dat baby’s en kinderen met een goede hechting opgroeien tot liefdevolle volwassenen vol vertrouwen en empathie.
Dr. Sears en zijn vrouw Martha, die verpleegkundige is en betrokken is bij Borstvoedingorganisatie LLL in de USA (La Leche League) hebben niet alleen hun acht kinderen volgens deze stijl van ouderschap grootgebracht, maar hebben ook vele boeken over dit onderwerp geschreven. Hun boeken worden gebruikt als hulpmiddel in publieksvoorlichting over Attachment Parenting methodes.

Het doel van AP is je kind goed te leren kennen door zoveel mogelijk samen te zijn en doen, op signalen in te gaan, het kind zich goed te laten voelen en... zelf te genieten van het ouderschap.

Uitgangspunt is dat vervulde behoeften bij kinderen, samen met een gezonde hechting, een stevige basis voor eigenwaarde en zelfvertrouwen geven.

Belangrijke handvatten bij Attachment Parenting zijn:

• Bereid je voor op de geboorte en blijf na de geboorte in contact met je baby.
• Reageer invoelend op de signalen van je kind.
• Geef zolang mogelijk borstvoeding.
• Draag je kind zoveel mogelijk bij je.
• Slaap samen met je kind of zet een co-slaper tegen je bed aan. Slaap veilig.
• Geef ruimte aan de ontwikkeling van empathie door positief in te grijpen en geen agressie te gebruiken.
• Vermijd vaak voorkomende of langdurige scheiding.
• Bewaar het evenwicht in je gezinsleven.

Het beste is goedkoop

Een punt van Attachment Parenting:
Weinig personen krijgen zoveel artikelen in één keer als een ongeboren baby. Voordat de baby komt, is er vaak een compleet ingerichte kamer, met speciale meubels. De baby krijgt zijn of haar eigen badsuite met prive bad, de eigen handdoekset, zeepjes, smeersels en andere verzorgingsartikelen. Voor de voedingstijd hebben sommige ouders een sterilisatie eenheid nodig, en flessen en baby-flesvoeding.

Voor buiten is er een kinderwagen of buggy, voor als de baby moet huilen is er een speentje om de vloed van emoties te stelpen. Er is een box om in te kunnen spelen, genoeg speelgoed om je vooral niet te hoeven vervelen (hopen we!) en zachte knuffeldieren. Bedtijd? Een wieg of bedje, of allebei. Speciale lampen, speciale muziek, en nog meer knuffelbeestjes.

Dit is allemaal niet nodig als je natuurlijk ouderschap, attachment parenting, ook een vanzelfsprekende manier vindt van omgaan met je baby. Natuurlijk zijn sommige artikelen trouwens best wel leuk. Maar géén van deze artikelen geven hetgeen je babytje naar hunkert: jouw geur, warmte, harteklop, stem, aanraking, beweging en voeding. En uiteraard is moeders melk de gezondste melk voor je baby en daarbij is het nog de goedkoopste voeding ook.

Wat denk je over de Attachement Parenting? Zou jij de natuurlijke ouderschap toepassen?

Borstvoeding en flesvoeding

Borstvoeding, ja natuurlijk!
Als eerst belangrijke punt moet genoemd worden dat borstvoeding veilig en betrouwbaar is, het is altijd beschikbaar, geeft geen afval, is op juiste temperatuur en als laatste maar zeker niet het minste punt: het verbetert de band tussen moeder en kind. Moedermelk is het beste wat er is! Het bevat alle voedingsstoffen die een baby de eerste zes maanden nodig heeft. Moedermelk past zich qua samenstelling aan naar de leeftijd van het kind. Voor een pasgeborene is de samenstelling van de moedermelk anders dan wanneer de baby zes maanden oud is. Er wordt automatisch rekening gehouden met de behoefte van het kind. Er zijn ook nog andere voordelen: een kind dat borstvoeding heeft gehad, heeft minder vaak allergische aandoeningen en een beter immuunsysteem. Naast deze zijn er nog tal van voordelen voor het kind, maar ook de moeder heeft voordelen bij het geven van borstvoeding; Wat dacht je van een beter herstel na de bevalling, minder kans op botontkalking en het misschien wel allerbelangrijkste voordeel: een hechte band met de baby.

Flesvoeding
Naast borstvoeding kan er gekozen worden voor flesvoeding. Bij flesvoeding probeert de fabrikant de moedermelk qua samenstelling zoveel mogelijk na te bootsen. Een voordeel van flesvoeding is dat een ander de voeding kan geven en dat de vader meer betrokken kan worden bij het geven van de voeding. Alhoewel dit niet helemaal waar is, want borstvoeding kan afgekolfd worden en in de koelkast of vriezer bewaard en later worden gebruikt als flesvoeding. Afkolven vereist wel tijd en handigheid.
Een handige tip voor de keuze borstvoeding of flesvoeding geven is om alle voor- en nadelen eens op te schrijven en voor jezelf na te gaan waar je het meeste waarde aan hecht.

Hoeveel eten als je borstvoeding geeft
Hoeveel moet je nu als moeder eten als je borstvoeding geeft? Tijdens je zwangerschap heb je voldoende vetreserves aangelegd zodat eten naar behoefte voldoende is. Je zult wel iets meer gaan eten dan je voor de zwangerschap gewend was omdat je iets meer energie verbruikt. Voor drinken geldt hetzelfde, drink naar behoefte, maar wel tenminste anderhalve liter per dag. Het is belangrijk om te weten dat moedermelk sporen bevat van wat de moeder eet/ drinkt. Wees daarom voorzichtig met producten die eventueel een allergische reactie kunnen veroorzaken, vooral als er allergie in de familie voorkomt. Ook regelmatig gebruik van alcohol is minder gunstig voor de baby tijdens het geven van borstvoeding. Bij medicijngebruik is het verstandig eerst met de arts of apotheker te overleggen, want moedermelk bevat ook sporen van de door jou gebruikte medicijnen.

Mijn borstvoeding duurde maar twee weken. Ik produceerde geen melk meer en helaas moest ik overstappen naar de flesvoeding.

Als ze mij vragen: "Fles of de borstvoeding?". Mijn antwoord zal zijn: "Natuurlijk de borstvoeding. Ik vond het een fijn gevoel en je kreeg een hechte band met je baby. Ik kon die twee weken niet eens kunnen genieten, omdat ik die tijd continu bezig was geweest met het aanleg. Dus vandaar dat ik het mis bij Batuhan.

Voetjes verven

Een middag van mijn stage waren er oudste peuters op. Op een gegeven moment vroeg m'n stagebegeleidster of ik nog een leuke activiteit wist. Toen ik aan het denken was zei ze ineens:" we gaan voetjes verven, ja dat gaan we doen!" Ik vond het goed en ze ging voorbereiden. Ze haalde een rol met dik karton en verf op. Ik vertelde kinderen dat we voetjes gingen verven. Ze vonden het eerst geen goed idee. Ze wilden eerst niet mee doen. Eén kind wou het wel. Toen zei ik dat ik ook mijn voeten ging verven. Ik deed mijn schoenen en sokken uit en rolde mijn pijpen op. De kinderen keken verbaasd wat ik deed. Toen moest m'n stage begeleidster van lachen en zei zachtjes tegen de kinderen dat ze mijn voeten gingen verven. Toen vonden de kinderen het leuk en deden de schoenen uit. Een voor één gingen de kinderen, met verf onder de voeten, over het smalle kartonnen papier lopen. Ze vonden het reuze gezellig. En als laatste was ik aan de beurt. Ik ging zitten op een stoel en hield mijn voet omhoog zodat ze mijn voeten konden verven. Ze begonnen mijn voeten te verven. Ik moest me echt inhouden en concentreren, want het kietelde heel erg. Het voelde koud aan en leek net of het gelikt werd door een schaap ofzo. Toen ik dat zei moest stagebegeleidser van lachen.
We waren klaar en moesten ze nog drogen. Nadat ze gedroogd waren ging m'n stagebegeleidser en leidster de creatie in de badkamer ophangen. Het was echt een goed idee. We dachten eerst waar we het beste konden ophangen.
Ik vond het erg gezellig en leuke activiteit. Vooral de kinderen vonden het leuk!

Rikje de pikje...tralalala!

We gingen aan tafel zitten om boterhammen te eten. Nadat we klaar waren, ging er paar kinderen naar bed. Er zat nog een kind aan tafel dat ook naar bed moest. We waren al klaar met kinderen naar bed brengen en ook met soppen en vegen. Maar R was nog niet klaar. Dus ik ging voor hem staan en begon ritmisch zijn naam te zingen en ook opschieten. Hij heette R en dat rijmde op pik. Ik ging heen weer dansen en zong "rikje de pikje..tralala. Toen kwam er een ouder binnen. Haar zoon heette ook R. Ik draaide me om en zag haar. Ik keerde mijn rug toe en zei zachtjes: ik hoop dat ze mij niet gehoord heeft. Stagebegeleidster en leidster moesten lachen. De moeder kwam naar me toe en gaf me een stootje. Ze zei lachend dat ík dat alleen mocht zeggen. Ik moest ook lachen en kreeg een knalrood hoofd. Ik gloeide helemaal. Maar zei dat ik haar zoon niet bedoelde, maar een ander kind. Toen gaf ze mij lachend antwoord.
Gelukkig was het een ouder dat grappen kon hebben. Zij is zelf ook een grappige vrouw, gelukkig maar!